Paip PPR dibahagikan kepada paip air sejuk dan panas:
Diameter paip ialah bulatan luar. Saiz: 20 /25 /32 / 40 /50 /63/75 /90 /110 mm;
Ketebalan dinding air sejuk 1.25Mpa: 2.0/2.3/2.9/3.7/4.6/5.8/6.8/8.2/10 mm;
Air sejuk 1.6 Mpa ketebalan dinding: 2.3/2.8/3.6/4.5/5.6/7.1/8.4/10.1/12.3 mm;
Air panas 2.0Mpa ketebalan dinding: 2.8/3.5/4.4/5.5/6.9/8.6/10.3/12.3/15.1 mm.
Berbanding dengan paip besi tuang tradisional, paip keluli tergalvani, paip simen dan paip lain, Paip PPR mempunyai kelebihan penjimatan tenaga dan penjimatan bahan, perlindungan alam sekitar, ringan dan kekuatan tinggi, rintangan kakisan, dinding dalaman licin, pembinaan dan penyelenggaraan yang mudah, dan hayat perkhidmatan yang panjang. Ia digunakan secara meluas dalam bidang pembinaan, perbandaran, perindustrian dan pertanian seperti pembinaan bekalan air dan saliran, bekalan dan saliran air bandar dan luar bandar, gas bandar, kuasa elektrik dan sarung kabel optik, pengangkutan cecair industri, pengairan pertanian, dll.
Sifat fizikal: Secara umumnya, kopolimer PP rawak mempunyai fleksibiliti yang lebih baik dan ketegaran yang lebih rendah daripada homopolimer PP. Ia boleh mengekalkan kekuatan hentaman sederhana apabila suhu turun kepada 32°F, tetapi kegunaannya terhad apabila suhu turun kepada -4°F.
Modulus lentur kopolimer (modulus sekan pada terikan 1%) berada dalam julat 483 hingga 1034 MPa, manakala homopolimer berada dalam julat 1034 hingga 1379 MPa. Berat molekul bahan kopolimer PP mempunyai kesan kurang ke atas ketegaran berbanding homopolimer PP. Kekuatan hentaman Izod berlekuk biasanya dalam julat 0.8 hingga 1.4 kaki paun/inci.
Sifat kimia: kopolimer PP rawak kepada asid. Alkali, alkohol, pelarut hidrokarbon mendidih rendah dan banyak bahan kimia organik mempunyai rintangan yang kuat. Pada suhu bilik, kopolimer PP pada asasnya tidak larut dalam kebanyakan pelarut organik. Lebih-lebih lagi apabila terkena sabun, sabun dan alkali. Apabila digunakan dalam reagen berasaskan air dan alkohol, ia tidak tertakluk kepada kerosakan patah tekanan persekitaran seperti kebanyakan polimer lain.
Apabila bersentuhan dengan bahan kimia tertentu, terutamanya hidrokarbon cecair. Organik berklorin dan oksidan kuat boleh menyebabkan permukaan retak atau bengkak. Sebatian bukan kutub umumnya lebih mudah diserap oleh polipropilena daripada sebatian kutub. Molekulnya hanya mengandungi unsur karbon dan hidrogen, dan tiada unsur berbahaya atau toksik wujud.